Rozdział 8 - "Miłości jest rzeczą, która posiada siłę większą, niż mój smutek i ból..."

Kurde, Majka mnie zabije, ale nie mogę tak pozwolić rozpieprzyć ich związku. Muszę coś zrobić, ale co...?

~~*~~

- Zależy Ci na niej? - zapytałam.

- Nawet nie wiesz jak... - odpowiedział.

- Opowiem Ci o niej, ona mnie za to zabije... A tam Charlie uratujesz mnie prawda? - zaśmiałam się, a on przytaknął.

- Jasne! Charlie bohater... hehe!

- Co chcesz wiedzieć? - zadałam kolejne pytanie.

- Dlaczego ona się tnie? - odpowiedział pytaniem na pytanie. ...Świetnie...

- Cięła... - poprawiłam go. - Dlatego, że nie miała w nikim wsparcia. Jej mama jest fajna. Jej tata też, ale są tak zapracowani, że po za kasą nie mogą jej niczego innego dać. A jej nie zależy na kasie... Ona jest skromna... Nawet miała akcje z dyrem o to cięcie, w piątej klasie musiała zmienić szkołe bo nie miała życia. Wszyscy jej dokuczali. W 1-3 podstawówki też... Tylko wtedy nie miała nikogo bo ja ją poznałam w 4 klasie... - tu mi przerwano.

- To wy nie jesteście siostrami? - zapytał Charlie.

- Nie... Jesteśmy przyjaciółkami, ale traktujemy się jak siostry. Nasi rodzice o tym wiedzą, dlatego podróżuję z nią. Jeśli chodzi o jej prawdziwe siostry to jedna ma 7 lat, a druga 4. Starsza to Adriana, a młodsza Ola. Wracając do starego tematu... Teraz jesteśmy w gimnazjum. Ale musimy je zmienić, bo tata Majki buduje się w Bristol. Tam powstanie też jego firma. Tu będziemy jeszcze tydzień, ale Majka jeszcze nie wie. Zapomniałam jej powiedzieć.

- My chodzimy do szkoły w Bristol. - przerwał mi zadowolony Leo.

- Właśnie, byłoby super, gdybyście poszły do tej samej szkoły co my. - stwierdził Charls.

- A do jakiej chodzicie? - zapytałam.

- Do artystycznego. - odpowiedział Leo.

- Gdzie ty idziesz? - zapytaliśmy równo z blondynem.

- Szukać Majki. Jeszcze sobie coś zrobi!- odpowiedział i wyszedł.

~~*~~

~Leondre:

Po długim szukaniu znalazłem ją siedzącą na parapecie. Podszedłem do niej. Brunetka spojrzała na mnie po czym zerwała się do ucieczki. ...Zajebiście... Zacząłem ją gonić. Zobaczyłem w jej rękach coś srebrnego. Przyśpieszyłem. ...Cholera, jak na laske szybka jest... Wreszcie ją dogoniłem. Złapałem w talii i odwróciłem.

- Czego chcesz? - zapytała, próbując powstrzymać się od łez.

- Płakałaś? - zapytałem.

- Może... nic ci do tego. - przewróciła oczami.

- Masz ładne oczy. - uśmiechnąłem się biorąc ją za ręce. Jej dłoń była jakaś taka wilgotna. Spóściłem wzrok na ręce Majki. To nie był pot, ani woda - to była krew. Z jej drugiej dłoni wyleciała żyletka.

- Co to ma być? Edi mówiła, że z tym skończyłaś. - wściekłem się.

- Więc ci powiedziała... - zaczęła Maja.

- Nie zmieniaj tematu. Tylko odpowiedz... Czemu? - zaszkliły mi się oczy.

- Wyjaśnie Ci... Daj mi chwilę. - mówiła próbując zatamować krew z dłoni.

- Zacznij tłumaczyć, a ja zaniosę cię do mojego pokoju i zrobię ci opatrunek.

- Dobrze... Bo widzisz... Ja nie chciałam sobie nic robić. Ja tak mam, że jak jestem smutna, to idę w miejsce odosobnienia... - przerwałem jej.

- Czyli parapet? - upewniłem się.

- Tak. Zawsze, gdy tak siedzę na jakimś parapecie wyciągam żyletkę z portfela. Nawet Edi o tym nie wie... Ale nie chcę sobie nic zrobić. Ja ją tylko dotykam i odkładam spowrotem. Już od dawna nic sobie nie robię.

- A jak wytłumaczysz to? - doszliśmy już położyłem Majke i wskazałem na rane.

- To był przypadek. Wystraszyłam się ciebie i zaczęłam uciekać.

- Ale dlaczego? Nie mogłaś mi tego spokojnie wyjaśnić? - zapytałem otwierając jej drzwi od mojego pokoju.

- Nie. Bo bałam się, że weźmiesz mnie za idiotkę i... - przerwałem jej.

- Dobra teraz umyję ci rane wodą utlenioną i obwiążę bandażem. - zgrabnie wykonałem te czynności.

- Auu! - Maja krzyknęła. - To szczypie. - przytuliłem ją.

- Już po wszystkim. - uśmiechnąłem się. - A teraz porozmawiasz ze mną? - ona tylko zmierzyła mnie wzrokiem. - Jesteśmy tu sami, możesz mi zaufać... - przerwała mi.

- Wiem. Dobra to chodź. Pójdziemy w moje ulubione miejsce. Byłam tam raz w 6 klasie na wycieczce. To jest na Wilanowii... Trochę tam pojedziemy.

- Ja mam czas... Ale mamy sobie dużo do wyjaśnienia, więc zacznij już. - zniecierpliwiłem się.

- Dobra to ja lecę się przebrać i ogarnąć bo trochę się rozmazałam. I zaraz wracam. - dodała zgodnie.

- Oki. Czekam na dole. - odpowiedziałem.

(w tym samym czasie)

~Edyta:

Jezu ona z nim nie porozmawia. Ja to wiem, ona jest uparta jak baran, jak się wkurzy.

- Charlie, to jest pewne!... - krzyknęłam.

- Co jest pewne? - blondas zdziwił się.

- O kurwa!... Znowu głośno rozmyślałam hahahahaha. - wydarłam się niestety po angielsku, po czym zaczęłam się śmiać. ... Typowe...

Po chwili zdałam sobie sprawe co powiedziałam.

- Chcesz mnie pocieszyć? - zapytałam z ironią.

- Tak, jasne! - odpowiedział.

- Powiedz, że powiedziałam to "kurwa" po polsku?... - załamałam ręce.

- Nie, ale jeśli cię to pocieszy... To możemy udać, że tego nie było. - ...Aha... moment, tu pewnie jest jakiś haczyk i ja go odnajdę.... Przechytrzę go! Dobra, ale on chyba mi takiego świństwa nie zrobi...

- Dobra załóżmy, że nie ma tu żadnego haczyka. Udaj, że tego nie było...

- A co z tego będę miał? - zaśmiał się.

- Postawię ci Colę. - próbowałam go przekupić. ...Napewno się zdecyduje... On przecież uwielbia cole!...hehehe...

- Nie... Nie musisz. Wystarczy tu... - wskazał policzek. - I nie ma wymówki "musimy się poznać". - dodał.

- Bo musimy się poznać... - spojrzałam na niego wzrokiem "wiem do czego zmierzasz".

- Ok. Jestem Charlie. Mam 16 lat. Urodziłem się 27.10.1998 roku. Jestem piosenkarzem. Śpiewam w duecie BaM... I jest osoba, którą kocham nad życie... - tu przerwałam mu pytaniem.

- Twoja mama? - postanowiłam brnąć w jego grę.

- Ty... To jak wynagrodzisz mi milczenie? - uknuł podstęp i po raz kolejny wskazał policzek.

- Zastanowię się... Nie! - odwróciłam się plecami do niego, a on objął mnie w talii i zaczął łaskotać.

- Wiesz za chwile wróci Leo i Majka, a ja im powiem, że taka grzeczna dziewczynka jak ty przeklina. - zaszantarzował mnie. A ja wybuchnęłam śmiechem.

- To ty mnie naprawdę nie znasz, skoro tak uważasz. - stwierdziłam z uśmieszkiem w stylu "ze mną się nie zadziera ułomie".

- Jeszcze zobaczymy. - odwzajemnił uśmiech.

~~*~~

Maja wróciła do pokoju, miała ręke w bandażu. Nie chciała ze mną rozmawiać, poszła do łazienki i dodała.

- Za chwile jedziemy do studia mieliśmy ustalać szczegóły o naszej premierze albumu. Idę się przebrać.

- Co ubierasz? - zapytałam.

- Szorty i jakiś sweterek, albo coś innego, bo wiesz wszystko się może zdarzyć. - zaśmiała się.

- Jezu jak to zrobiłeś? - zapytałam Leo. - Nawet ja nie potrafie jej pocieszyć kiedy ma doła. - nie ukrywałam zdziwienia.

- Normalnie. - odpowiedział skromnie. Maja wyszła z łazienki gotowa do wyjazdu.

Outfit Maji

Leo podszedł do niej zabrał ją za ręke i razem z nią poszedł usiąść na kanapie. Ja też postanowiłam się przebrać. Zajęłam ubikacje. 

Po chwili wyszłam z łazienki w pełni gotowa, ale oczywiście głupia Edi zachaczyła o zamek od klamki i podarła rajstopy.

Outfil Edi (po zmianie, ze względu na podarte rajstopy) xd

- No, kurwa... no! Jaka ze mnie lama. Będę musiała się przebrać. - wydarłam się.

- Edi miałaś nie przeklinać! - pouczyła mnie Majka. - Jeszcze raz, to dzwonie do twojej mamy. - kolejna osoba dzisiaj mnie zaszantarzowała.

- Wiesz Majka... - odezwał się Charlie. - Bo Edi dzisiaj... - I w tym momencie mądra "ja" podbiegłam do blondyna i wpiłam się w jego usta.

- Nie powiesz? Prawda? - upewniłam się szepcząc.

- Nie, ale wiedziałem, że mnie w końcu dzisiaj pocałujesz. - powiedział ze satysfakcją Charls.

- O co chodzi? - zapytała niewtajemniczona brunetka.

- Nic. - odpowiedział Charlie i wziął mnie za rękę i razem ruszyliśmy do samochodu.

~Maja:

- Między nimi coś będzie! - zwróciłam się do bruneta, również ruszając w stronę auta. Razem schodziliśmy po schodach.

- To tak jak między nami... - brunet spojrzał mi w oczy.

- No... jasne... Dobrze, że idziemy po schodach, bo w windzie by mi się klaustrofobia odezwała. - chamsko zadarłam nosa.

- Założysz się ze mną? - Leo pokazał ząbki.

- Nie znoszę zakładów! - wkurzyłam się.

- Czyli jednak... - uśmiechnął się z nadzieją Leo i ...

~~*~~

I co dalej? Tego się dowiemy w dziewiątce. Jak na dzisiaj to tyle.

Mamy nadzieję, że Wam się podoba i czekacie na kolejny rozdział.

Jeśli tak, komentujcie. Enjoy. ^ ^